این روزها...

این روزها  پرنیان دنیای  کوچک  ما وقتی خوشحال میشه، لپ  های منو از دو طرف با دستای کوچولوش میکشه و میگه گلی گلی گلی

با تلفن  های خیالی دقایقی طولانی صحبت میکنه و میگه دوست دارم، عاشقتم و گوشی رو  بوسه بارون میکنه، بعد به من نگاه می کنه و آروم (جوری که کسی پشت تلفن هست نشنوه) میگه باباس، بعد از کمی صحبت میگه ات شد یعنی قطع شد

تو ماشین تو خونه ، اتوبوس، تاکسی  هر جا آهنگی پخش میشه بعد از تموم شدن میگه تموم شد که بیشتر به دووش شبیه تا تموم شد

این روزها ی ما  جور خاصی نمیگذره، بابا ی مهربون دخترم که پیش ما  نباشه (در واقع ما پیشش نیستیم)روزهای ما  نمیدونم چه جوری راه شب رو پیدا میکنه