شیرین زبونی ها

چند تا از شیرین زبونی هات که شمال بودیم

1. عمه جون مشغول گردگیری بود

پرنیان : عمه اگه می خوای خسته نشی خودتم به خودت کمک کن

عمه :

2. پرنیان کفش نوی عیدش روو اورده به خاله زهرا نشون میده

خاله : چه کفش قشنگی ، برای جانان هم میخری؟

پرنیان: جانان هر وقت بزرگ شد اندازه من شد من براش میخرم

خاله: برای من چی؟برا من می خری؟

پرنیان : هر وقت کوچیک شدی اندازه من شدی برات می خرم

خاله :

3. پرنیان خطاب به خاله جون

پرنیان : خاله من وقتی اندازه جانان بودم چهار دست وپا میرفتم

خاله : نه از جانان یه کوچولو بزرگتر بودی

پرنیان: با حالت متفکرانه اره از کوچیک تر یه کم بزرگتر بودم.

* پرنیان به طور خیلی جدی فک میکنه که بزرگ ترها یا خودش بعدا دوباره کوچیک می شن

* خونه هر کسی هم که که میرفتیم ،کلی از لوستر و فرش و دکور خونه شون تعریف میکرد و از آشپزی خانم خونه هم همینطور و به طرز عجیبی بلد بود چطور خودشو تو دل صاحبخونه جا کنه

پ ن : عکس مربوط به سه شب پیش هست . با کمک پرنیان کیک پختیم

پ ن : تعداد تولد هایی که در یک هفته در خونه ما گرفته میشه از تعداد تولد های سالانه خیلی از خونه ها بیشتره